In deze blog ga ik heb hebben over onrecht. Ik heb al zolang ik kan herinneren een groot gevoel voor rechtvaardigheid. Ik kan er absoluut niet tegen als ik bv beschuldigd wordt van iets wat niet waar is of van iets dat ik niet gedaan heb. Maar ook als ik zie dat andere onrechtvaardig behandeld worden kan ik heel boos worden. Zeker als ik dan niet gelooft wordt als ik de waarheid zeg. Ook als ik straf krijg voor iets wat ik niet gedaan heb maakt dit mij boos.
Een paar voorbeelden:
☆ In het 4de(?) leerjaar was het tikkertje met de bal tijdens de turnles. Ik was misschien 5 seconden afgeleid omdat ik op de klok keek en toen werd ik eraan gegooid. De leerkracht zag dit en ik moest tegen de muur gaan staan omdat ik me expres had laten aangooien volgens hem. Ik werd niet gelooft op mijn woord en gestraft terwijl ik echt niks fout had gedaan. Ik kan er toch niks aan doen dat ik afgeleid wordt...
☆ In het middelbaar kwam ik altijd in een slechte klas terecht (tot het 5de dan). Vaak werd heel de klas gestraft als we te druk waren of niet opletten door langer te moeten blijven zitten en/of een hele preek moesten aanhoren van de leerkracht. Ik snap nog steeds niet waarom altijd heel de klas gestraft werd terwijl er ook kinderen waren (zoals ik) die wel gewoon wouden opletten maar dit niet konden door de rest.
☆ Ik kan er ook heel slecht tegen als ik de rommel van iemand anders moet opruimen. Ik wil best mijn eigen rommel opruimen en als ik iets vuil maak opkuisen maar niet de rommel van iemand anders. Dat is niet mijn verantwoordelijkheid.
Zo kan ik nog eindeloos doorgaan. Ook onrecht in de wereld trek ik me heel hard aan. Wat zijn zo situaties waarin jij vond dat er veel onrecht was en hoe ga jij daarmee om? Laat zeker weten in de reacties!
Comentários